Corporate Curriculum. Organizational learning. Continuous learning.
Corporate Learning. Learning strategies.
De lerende organisatie…

Bij veel organisaties staat dit soort zaken hoog op de agenda. “Hot and happening”.
In het Deloitte Human Capital Trends onderzoek van 2017 (Rewriting the rules for the digital age) staat ‘Corporate learning’ zelfs op de tweede plaats.

Begrijpelijk, want om voortdurend over de kennis te beschikken die nodig is om de (organisatie)doelstellingen te bereiken, is leren essentieel. Organisaties zullen ontwikkelingen steeds sneller moeten oppakken om voort te bestaan en dat dwingt ze om een groter leervermogen te ontwikkelen.
Wie niet bijtankt, valt vroeg of laat stil.

Hoe past kennismanagement hierin?
In hoeverre heeft kennismanagement te maken met leren?
Wat is het verschil?
Ís er verschil?
In deze blog mijn gedachten hierover.

Definities

“Leren” lijkt een eenvoudig woord, maar hoe langer je hierover nadenkt hoe lastiger het lijkt om het te definiëren. Vaak worden zaken die onder de noemer ‘leren’ vallen (zoals ontwikkelen, veranderen of groeien), niet als zodanig benoemd. Als het bijvoorbeeld gaat om ontwikkeling en ‘empowerment‘ van individuen en groepen buiten de specifieke context van organisaties, dan worden meer termen als Capacity Building en Capacity Development gebruikt. En bij onderwerpen zoals Communities of Practice, Meester-gezel, Learning on the job, Peer to Peer assists wordt vaak gedacht aan kennismanagement. Terwijl dit ook ‘gewoon’ vormen van leren zijn.

Kortom: allerlei termen, begrippen en concepten. Maar ze hebben allemaal twee gemeenschappelijke elementen: kennis en leren. 

Nieuwe kennis ontwikkelen, kennis delen, kennis toepassen en kennis evalueren.
Het is allemaal leren.

Kennis en leren

Als je kennis ziet als een (door leren verkregen) vermogen dat iemand in staat stelt een bepaalde taak uit te voeren, dan is kennis het resultaat van leren; de output van leren. En leren is het proces dat tot kennis leidt.

Kennismanagement is zowel gericht op het leerproces, als op het resultaat: de hieruit voortkomende kennis. Als je leren formuleert als “een relatief permanente verandering in gedrag door ervaring, instructie, of bestudering” dan is het toepassen van het geleerde (de kennis) essentieel. En als “een organisatie” leert, blijkt dat met name uit het feit dat de kennis zich binnen de organisatie blijft ontwikkelen en dat de (nieuwe) kennis steeds weer gebruikt wordt.

Hoe meer je er over nadenkt, hoe ingewikkelder het lijkt te worden.

Hoe dan ook, kennismanagement is onlosmakelijk verbonden met leren en de lerende organisatie. Vanuit een (veel) breder perspectief dan losse leeractiviteiten, gaat het om het creëren van de meest optimale omgeving voor het activeren van kennis. Het continu ontwikkelen, delen, toepassen en evalueren van Kennis. Leren van het verleden, van de klant, van de omgeving, van de concurrent, maar bovenal: van elkaar.

Meer over dit onderwerp kun je lezen in de hierna volgende blogs; over online en offline leren. En nog veel meer over dit onderwerp in te vinden in mijn boek Factor K!

Sharing is caring: