Een snelle opsomming van 12 barrières/blokkades in het delen van kennis.
In willekeurige volgorde.
- Angst dat je onderscheidend vermogen kleiner wordt als je je kennis deelt.
- Onzekerheid over het eigen kennisniveau
- Niet weten dat je kennis relevant, nuttig of bruikbaar is.
- Niet weten wie behoefte heeft aan je kennis
- Onvoldoende vertrouwen (mensen zijn bereid om kennis te delen als ze weten aan wie ze hun kennis overdragen, waarom ze hun kennis overdragen en weten wat de ander er mee wil doen)
- Te weinig affiniteit hebben met bepaalde mensen.
- Geen tijd. Verzanden in ‘getting the job done’; te weinig ruimte voelen om kennis te delen of te halen.
- Niet passende middelen (zie de toelichting onderaan deze blog)
- Een remmende organisatie ‘cultuur’: hoe mensen met elkaar omgaan, hoe er tegen kennisdelen wordt aangekeken. (Bijvoorbeeld de manier waarop wordt omgegaan met fouten of hoe wordt omgegaan met mensen die zich (durven) uitspreken. Als niemand vragen durft te stellen of antwoorden durft te geven, houdt het snel op.)
- Organisatorische barrières. Bijvoorbeeld de manier waarop de organisatie structuur in elkaar zit, hoe processen zijn georganiseerd en/of hoe er leiding wordt gegeven.
- Fysieke werkomgeving (deze kan motiverend of remmend werken. Lange gangen met dichte deuren en vieze koffie hebben een totaal andere uitwerking dan open ruimten, lekkere koffie (we praten nog even verder) en inspirerende ontmoetingsruimten.
- En met stip op 1: het nut er niet van inzien. Waarom zou ik kennis delen? What’s in it for me?
Een korte toelichting bij ‘Niet passende middelen’.
Iedereen werkt anders. Er is dan ook een extreme diversiteit aan behoeften – zowel met betrekking tot de manier van kennis brengen en kennis halen, als de middelen die hierbij gebruikt kunnen worden. Sommige mensen hebben de voorkeur om online kennis te delen, anderen willen liever presentaties of workshops geven. Voor de één is persoonlijk contact belangrijk, de ander communiceert liever via e-mail of sociale media. De één zoekt informatie in documenten of online, iemand anders zoekt liever een goeroe op een bepaald expertisegebied.
Ook binnen de generaties zijn er verschillen. Zo maakt de oudere generatie werknemers bijvoorbeeld eerder gebruik van e-mail en ‘offline’ middelen (ook omdat de ontworpen ICT systemen soms zo ingewikkeld zijn, dat ze moeite hebben om deze te bedienen), terwijl de jongere generatie meer de sociale tools gebruikt en meer buiten de grenzen van de organisatie kennis haalt en brengt.
Kortom: een extreem divers behoeftepatroon, waar in de praktijk vaak nauwelijks rekening mee gehouden wordt.
PS. Voor een uitgebreider verhaal over barrières bij kennisdelen en tips wat je hieraan kunt doen, zie mijn blog “Help, kennis wordt niet gedeeld”.
Herkenbaar? Aanvullingen?
Laat je reactie achter: welkom!